คู่คิดธุรกิจอาหาร

คุณรู้ไหม? อาวุธเด็กไทยคือ...ลิ้น!

พวกเรามอง เชฟวิลเมนท์ แบบงงๆ ว่าลิ้นไปเป็นอาวุธของเชฟรุ่นใหม่ได้ยังไง
เมื่อเวลาไปแข่งขันในระดับนานาชาติ เพราะเชฟประเทศไหนก็มีลิ้นด้วยกันทั้งนั้น

makro

พวกเรามอง เชฟวิลเมนท์ แบบงงๆ ว่าลิ้นไปเป็นอาวุธของเชฟรุ่นใหม่ได้ยังไง เมื่อเวลาไปแข่งขันในระดับนานาชาติ เพราะเชฟประเทศไหนก็มีลิ้นด้วยกันทั้งนั้น เชฟยิ้มและอธิบายต่อทันที...

“ การกินอาหารไทยตั้งแต่เด็กๆ ลิ้นเด็กไทยจะไม่เหมือนประเทศอื่น อาหารไทยมีรสชาติหลากหลายและจัดจ้าน และมีคำเฉพาะของรสชาตินั้น เช่น กลมกล่อม ก็อืมม...รสชาติกลมกล่อมนะ หรือแซ่บ พอกินก็จะอุทาน โอ้วแซ่บจริงๆ ภาษาอังกฤษไม่มีนะ อะไรคือกลมกล่อม อะไรคือแซ่บ ในภาษาอังกฤษ ก็แค่อร่อยเท่านั้น delicious or not delicious แต่กลมกล่อมกับแซ่บมันมากกว่า delicious นะครับ

อีกอย่างที่พิเศษมากของเด็กไทยคือ เด็กไทยจำเก่ง เขามองแป๊บเดียวเขาสามารถจำเทคนิคได้หมด นี่คือสิ่งพิเศษ เพราะนั่นหมายถึงการเรียนรู้ได้เร็ว จำเทคนิคได้ก็แสดงว่าเขาเอาแบบอย่างนั้นมาได้ พัฒนาต่อยอดได้ โดยปกติผมไม่ได้มองแววเด็กที่ความเก่ง แต่ผมมองจากความตั้งใจ และถ้าฐานะทางบ้านเขายากจน เขาก็จะมีความตั้งใจมาก นี่แหละครับคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ของเด็กไทย ที่จะเป็นเชฟคุณภาพในอนาคต เป็นตัวจริงของวงการอาหารไทย ”

ช่างน่าทึ่งจริงๆครับ เชฟวิลเมนท์ มองทะลุไปถึงแก่นแท้ของอาหารไทย ที่สร้างให้เชฟไทยแตกต่างจากชาติอื่นโดยอัตโนมัติ และดึงข้อได้เปรียบนั้นออกมาเป็นอาวุธสำคัญของเด็กไทยที่เชฟปั้นมากับมือ แล้วผลักดันให้เข้าแข่งขันในระดับนานาชาติจนได้รับชัยชนะกลับเมืองไทยหลายต่อหลายครั้ง